dinsdag 15 juli 2014

Ook in het voetbal liegen de feiten niet

Die eigenwijze Louis van Gaal toch. Hij bracht Tim Krul in het team, omdat hij ´puur naar de feiten´ kijkt. Feiten die laten zien dat Michel Vorm toch echt vaker een strafschop pakt dan Krul. Maar dat is bijzaak. Feit blijft dat Van Gaal een punt heeft: facts don´t lie.

De kersverse Weltmeister is daar een goed voorbeeld van. Na het veroveren van de wereldtitel meldde The Telegraph dat Duitsland in samenwerking met softwarebedrijf SAP een eigen programma heeft ontwikkeld om data van voetballers te analyseren.

Duitse spelers en diens tegenstanders worden door middel van acht camera´s in beeld gebracht en daarna kant en klaar aan de technische staf gepresenteerd. Via smartphone of tablet zien zij de prestaties, looplijnen en stats van de voetballers. Op basis hiervan kunnen wissels doorgevoerd worden of spelers geïnstrueerd worden om op een bepaalde wijze de tegenstander te benaderen.

Het is verbazingwekkend dat data-analyse nog niet bij iedere voetbalclub wordt ingezet. Slechts een aantal clubs is hier fanatiek mee bezig. Manchester City, ironisch genoeg de rivaal van Manchester United-manager Louis ´facts´ van Gaal, voorop. De club heeft een compleet team in dienst om voor, tijdens en na de wedstrijd alle feiten te analyseren en tot in de puntjes uit te pluizen wat er andere kan om beter te presteren.

Vijf jaar geleden lukte het Manchester City nog niet om de titel te pakken. De data-analisten probeerden te achterhalen hoe de laatste stap naar het kampioenschap gezet kon worden. De feiten toonden aan dat de teams die wél streden om de titel allen spelers in de gelederen hadden die in het laatste kwartier van de wedstrijd het verschil maakten.

City nam de bevindingen serieus en kocht een paar spelers die voldeden aan deze kwaliteit. Een van hen was Yaya Touré, de man die de seizoenen erna een van de belangrijkste pionnen werd in het legertje van The Citizens. Met Touré in de gelederen pakte de ploeg uit Manchester twee landstitels, de FA Cup, de League Cup en de Charity Shield.

Feiten liegen niet, dus waar wacht de voetbalwereld op?

zondag 6 juli 2014

Het orgasme van Tim Krul

Het was ergens eind jaren tachtig. Ik debuteerde als klein hummeltje in het oranje tenue van voetbalvereniging Astrea uit de stad Groningen. Een uitwedstrijd. Mijn ouders stonden langs de kant en zagen hoe ik totaal verloren tussen mijn leeftijdsgenoten liep. 

Ik raakte de eerste helft, die op die leeftijd gelukkig niet zo lang duurt, geen bal. Alle ballen gingen langs me heen. Mijn moeder vond het zielig en had last van plaatsvervangende schaamte. En terecht!

Ook de trainer, de vader die deze zaterdag de lul was om het team te begeleiden, was mijn opvallende onopvallendheid opgevallen. Zijn ingreep bleek er eentje van iemand met een gouden pik. Hij liet me na rust opdraven als keeper. Ik kreeg bij mijn debuut geen goal tegen en ik had zowaar mijn plek gevonden.

Het was gisteren zo'n vijfentwintig jaar na mijn debuut. Ik zat op het puntje van de bank Nederland-Costa Rica te kijken. Een plek waar Tim Krul tot een paar tellen daarvoor ook zat, maar dan in Salvador. Het werd uiteindelijk een heroïsche avond voor hem, voor Nederland en voor het WK. Maar bovenal voor hem, de beste keeper die 'we' momenteel hebben.

De doelman in mij kwam weer even naar boven, toen Krul plaatsnam op de doellijn. Want waar veldspelers denken een adrenalinekick te krijgen als ze een doelpunt maken, daar krijgen keepers een waar orgasme bij een fantastische redding. De adrenaline die door Ruiz' aderen pompte, was peanuts vergeleken met het gevoel bij Krul. Een gevoel waar alleen mensen die ooit keeper zijn geweest zich in kunnen verplaatsen. Ik dacht even terug aan die druilerige ochtend in de provincie.

Als ik zou moeten kiezen tussen twintig goals of één wereldredding of gestopte strafschop, dan wist ik het wel. Je weet dat de kans op succes klein is, des te groter de ontlading als je uiteindelijk toch slaagt in je missie. De beste drug die er is. Mensen die beweren dat keepers een beetje gek moeten zijn, hebben misschien toch wel gelijk. Maar hoe zou jij je voelen als je iedere wedstrijd toewerkt naar een orgasme? En dat iedere redding weer...